اختلال کم توجهی – بیش فعالی (قسمت دوم)

حدود نیمی از کودکانی که ADHD دارند به اختلال نافرمانی-چالش گری، یا اختلال سلوک نیز مبتلا هستند. میزان این همبودی بسیار بالاتر از همبودی همبودی با سایر اختلالات روانی است و این پدیده نشان می دهد که در برخی موارد، ADHD با نقض هنجارهای اجتماعی و حقوق دیگران همراه است. حال این سوال مطرح می شود که آیا بین این اختلالات رابطه ای وجود دارد؟ در پاسخ به این سوال هنوز اختلاف نظر بسیاری وجود دارد ولی مشخص است که وقتی کودک هم به اختلال ADHD و هم به اختلال نافرمانی-چالش گری و یا اختلال سلوک مبتلاست، شدیدترین و بدترین درجه از هر دو اختلال را نشان می دهد.

در بعضی موارد می توان کودکان مبتلا بهADHD را از کودکان مبتلا به اختلال نافرمانی-چالش گری و اختلال سلوک تفکیک کرد زیرا کودکان مبتلا به اختلال نافرمانی-چالش گری و یا اختلال سلوک معمولا پرخاشگرتر هستند، در خانواده هایی با وضع اقتصادی پایین تر قرار دارند و والدینی دارند که آن ها نیز رفتارهای ضداجتماعی از خود نشان می دهند. علاوه بر آن کودکانی که تنها مبتلا ADHD هستند در مقایسه با کودکانی که مبتلا به دو اختلال دیگر هستند در بلند مدت واکنش بهتری به درمان نشان می دهند.

از دیگر تفاوت های این اختلالات این است که ابتلا به ADHD در کودکی پیش بینی کننده ابتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی در بزرگسالی نیست با این حال بعضی شواهد نشان می دهد که در برخی موارد ADHD ممکن است باعث شود که اختلال سلوک زودتر به وجود آید. علت آن ممکن است که بعضی از کودکان مبتلا به ADHD با رفتارهای اخلال گرایانه خود باعث می شوند که دیگران با خود آن ها واکنش پرخاشگرانه داشته باشند و این کار به نوبه خود باعث می شود که در این کودکان نیز واکنش های پرخاشگرانه و ضد اجتماعی بیشتری به وجود بیاید. سایر اختلالاتی که با ADHD همزمانی دارند، عبارتند از: اختلالات خلقی، اختلالات اضطرابی، اختلالات یادگیری و اختلالات ارتباطی.